بررسی اثر شدت های ورزشی هوازی-مقاومتی (ترکیبی) بر میزان لپتین سرم، لاکتات، گلوگز و پروتئین تام در مردان فعال

سابقه و هدف: هم زمان با انجام تمرین های ورزشی در شدت های متفاوت مقدار مصرف انرژی افزایش می یابد که ممکن است تغییراتی در سطوح لیپتین مستقل از سلول های چربی و متاثر از شدت فعالیت ورزشی ایجاد کند؛ از این رو هدف از این مطالعه مقایسه شدت های مختلف یک جلسه فعالیت ورزشی ترکیبی بر میزان لپتین سرم، لاکتات، گلوگز و پروتئین تام مردان فعال بود. مواد و روش ها: برای این منظور، 10 مرد سالم فعال، (میانگین سن 4/1±5/21 سال و شاخص توده بدنی 2/1±88/21 کیلوگرم بر مجذور متر) در قالب طرح نیمه تجربی، فعالیت ورزشی ترکیبی (فعالیت ورزشی هوازی و مقاومتی) را در سه شدت کم، متوسط و زیاد انجام دادند. شدت های مختلف (فعالیت ورزشی هوازی شامل دویدن روی تردمیل با سرعت 8، 6/9 و 2/11 کیلومتر بر ساعت و فعالیت ورزشی مقاومتی بر اساس 45، 65 و 85 درصد حداکثر قدرت بیشینه در شش حرکت) برای همه شرکت کنندگان، یکسان سازی شد. نمونه گیری خونی طی سه مرحله (حالت پایه، بلافاصله و 24 ساعت پس از قرارداد تمرینی) انجام شدند.  یافته ها: یافته ها حکایت می کنند که تجمع لاکتات پلاسما بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی در مقایسه با قبل و 24 ساعت بعد از فعالیت در همه شدت ها افزایش یافت (05/0≥p). فعالیت ورزشی ترکیبی در شدت های مختلف منجر به تغییرات معنی دار لپتین نشد (05/0≤p). یافته های پژوهش هم چنین نشان داد که مقادیر گلوکز و پروتئین تام پلاسمای آزمودنی ها بلافاصله بعد از فعالیت ورزشی و 24 ساعت بعد از فعالیت ورزشی در مقایسه با قبل از فعالیت ورزشی در شدت های مختلف فعالیت ورزشی ترکیبی تفاوت معنی داری نداشت (05/0p>).  نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که فعالیت ورزشی ترکیبی (هوازی-مقاومتی) در شدت های مختلف منجر به تغییرات لپتین مردان فعال نمی شود